Liftend door Botswana, Zimbabwe en Zambia: lucky number 13
Tussenhet leren heb ik even tijd gevonden om jullie even op de hoogte te brengen over wat er allemaal is gebeurd tijdens mijn 'studie-vrije week' die ik wel erg letterlijk heb genomen door gewoon een tripje te maken in plaats van te leren...
Allereerst gingen we naar het station om naar de bushalte te gaan (omdat we met de bus naar Gabarone gingen). Na een aantal meters kwam Impala erachter: hij was de bustickets vergeten, en ik nog iets veel belangrijkers: mijn koekjes! We renden dus snel maar even terug naar huis, waarna we na een gevecht om binnen te komen ('ik moet jullie pasjes zien' 'ja maar die liggen in onze kamers' 'niets mee te maken, ik moet ze zien') gelukkig met de buit weer naar buiten kwamen. Toen we eenmaal in de bus zaten, die er trouwens behoorlijk goed uit zag, werden er veiligheids instructies getoond met als einde: een gebed. Alsof we nog niet genoeg gezegend waren volgde er ook nog 2 'ongelofelijk slechte' religieuze films (stiekem moet ik toegeven dat ik die eerste best goed vond). Onderweg zagen we eerst ze zon heel mooi ondergaan, waarna we de rest van de reis in een onweersstorm hebben gezeten.
Toen we 's avonds rond een uur of half 10 aankwamen volgde onze eerste uitdaging: een slaapplek vinden! Omdat we onderweg wat hostels hadden gezien bij een Mall vroegen we een taxichauffeur om ons erheen te brengen. Hij nam een rare omweg, waarna Bart hem daarop aansprak. We kwamen opeens terecht in een wijkje met hele kleine smalle weggetjes: great! Om het later nog leuke rte maken sloeg hij een weg in waar 3 jongens breeduit liepen, mijn hart zat al in mijn keel maar er gebeurde gelukkig niets. Opeens zagen we een hostel zitten, waarop we hem lieten stoppen en er maar al te graag uit sprongen! Omdat we nog geen Pula hadden (Botswaanse munt) wilde we aan pinnen, wat in Afrika soms nog een hele klus kan zijn! De 1e was buiten werking en de ander had geen geld. Uiteindelijk konden we gelukkig in rand betalen.
Zaterdag begon onze eerste lift-dag, dat werd afzien! (na een lekker ontbijtje opons gemakje in de Wimpy's). We liepen een stukje de stad uit, gingen staan en voordat we 'franzistown' op het bordje hadden geschreven stopte er al een auto om ons een lift te geven! Deze militairen (dacht ik) brachten ons naar de hich-hike plek. Na een paar minuten was het weer zo ver: we hadden een lift, helemaalnaarFranzistown zo'n 400 kilometer verderop! In Botswana schijnt het echt een vervanger te zijn van het openbare vervoer, locals reizen ook gewoon op deze manier en geven wat geld voor benzine, waardoor het voor de bestuurder en de reiziger allemaal wat goedkoper wordt. Erg spraakzaam was de bestuurder niet, wat mijn 2 schone slaapsters niet zo erg vonden..
Eenmaal in Franzistown werden we afgezet bij een resort waar we ons 1e nachtje hebben gekampeerd. Het voelde echt alsof we back-to-basic waren (maar dan met een zwembad, luxe restaurant en bar)! Zoals op de rest van de trip hebben we hier ook enorm leuek mensen ontmoet, er stond een stelletje dat al ruim 10 jaar aan het reizen was en een man in de bar bleef maar praten over het meest geliefde gespreksonderwerp hier: politiek. Botswana ziet er echt goed ontwikkeld uit, ondanks het feit dat ze maar zo'n 2 miljoen inwoners hebben en meer ezels dan inwoners! We sloten de dag af met een lekkere duik in het zwembad waar net een kinderfeestje aan de gang was (de jongens doken er niet zo sierlijk in waardoor een hoop kindjes nat werden door het natuurgeweld). Erna droogde ik me af, en werd er een foto van mijn kont gemaakt (wat alleen bart door had) oftewel: a day as usual;)
Zondag gingen we verder naar Kasane, wat eigenlijk later op de planning stond. We kregen weer een lift naar de hich hike plek, in een bakkie! Een pick-uo truck! Dat kon ik dus van mijn lijstje afstrepen! Toen we daar eenmaal stonden reed er een auto langs de locals heen naar ons toe: 'lift nodig?' 'sure!'. Toen zaten we bij een dokter (Kim) en zijn vrouw (Adele) in de auto richting Nata, want daar moesten zij naar lings richting Maun en wij rechtdoor naar Kasane. Ze vroegen nog of we het erg vonden dat ze een stukje om moesten rijden: natuurlijk niet! We hebben dus weer een hoop gezien en er werd ons een hoop uitgelegd. Hoe kun je zien dat er olifanten in een gebied zijn/zijn geweest (behalve aan de bomen op de grond en de enorme hoeveelheden stront): als er palmbomenher en der staan! Ook kwamen we langs een enorm gebied wat net een dag ervoor in de fik had gestaan. Eenmaal inNata aangekomen moesten we natuurlijk iets enorm belangrijks doen: WIMPY'S! Na een lunch gingen we verder liften richtingKasane. Deze keer duurde het echter wat langeren was het stikheet! Uiteindelijk duurde het gelukkig alsnog maar zo'n 20 minuten voordat we een lift hadden.
Dit was ook weer een behoorlijke lange rit, vooral omdat er 100 km lang een rot zandweg was met kuilen erin! Gelukkig hadden we een lekker fris windje op ons gezicht staan (lees het gevoel alsof je werd bewerkt met een fohn). Onderweg kwamen we nog een grote hornbill tegen, de op 1 na grootste vogel! En, gewoon omdat het kan, struisvogels en... OLIFANTEN! Door het vuur waren ze waarschijnlijk gemigreerd en we kwamen onze eerste dus 'pas' tegen toen we net in de stad waren. Een kleintje stak over, maar 2 grote twijfelde of ze wel konden oversteken. Hierop rende de kleine weer een paar keer heen en weer, maar dat mocht niet baten. Onze chauffeur waarvan ik de naam kwijt ben bracht ons naar een lodge iets verderop waar we weer gingen kamperen. Hij kende iemand die safaritochten organiseerde, dus bracht ons met hem in contact. De volgende ochtend gingen we al op pad met de 4x4, om 's middags een safari-cruise te maken!
's Ochtend begonnen we met een paar olifanten, die een paar meter van de ingang stonden. Daarop zagen we: impala's, impala's, impala's en.. ohja LEEUWEN! In totaal hebben we 3 welpen en 1 volwassen vrouwetje gezien. Later konden we even uitstappen, naast wat bizons, wrattenzwijnen en impala's : de normaalste zaak van de wereld.. Voor de rest hebben we niet enorm veel andere beesten gezien, op giraffen, gieren en een gekke sphynx-achtige vogel na, maar de natuur was daar ook echt heel erg mooi!
(nu ben ik er weer even klaar mee dus de rest komt nog wel:p)
Reacties
Reacties
SUPER!!!!!!!!!!!!!!!!
En dat zonder blauwe plekken van het gehobbel.
Wat een vrij en heerlijk leven (behalve studeren).
Goed zo, geniet wanneer je kan. Machtig verhaal en foto's ook.
mijn "studie-vrije week"
Ja, ja, die begon bij jullie al ver van te voren!
Zo zie je dat ontwikkeling ook zijn nadelen heeft. Hier kom je niet zo snel aan een lift.
Machtig dat je dat allemaal mee maakt
Succes met examens
Je durft wel met dat liften ! Waar is dat kleine bange verlegen meisje van vroeger gebleven ?
Geniet er van zo lang het nog kan !
Wanneer komt Lucky number 13?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}