Hoi allemaal,

eergister was het eindelijk zo ver: we waren 's ochtends behoorlijk vroeg bij de Orlando Towers om er vanaf te jumpen. Het grootste deel van de groep ging mee naar boven om te kijken, en er bleven er een paar achter om foto's en filmpjes te maken. Omdat we alle 3 als eerste wilde springen deden we 'steen, papier, schaar', maar zoals gewoonlijk verloor ik en moest ik als 2e;)

Het engste van de hele dag was misschien nog wel de lift. Opeens 'schoot' hij omhoog, wat wat gegil opleverde;). Eenmaal boven was die 100 meter toch best wel hoog! Even later waren wij aan de beurt maar er werd gezegd dat of ik of een andere jongen uit mijn groep (die eigenlijk als 3e moest) als eerst moest springen, omdat wij een andere gewichtsklasse hadden. Dus... Ik mocht eerst!:)

Het viel me eigenlijk allemaal enorm mee. Eerst liep je over een brug naar het platform toe, waar een paar enge mannetjes (vooral de fotograaf) me stonden op te wachten. Ze vroegen me wat ik erna ging doen, mocht ik de sprong overleven dus ik vertelde over ons plan om naar de wedstrijd van de orlando pirates tegen de kaiser cheefs te gaan. Ook vroegen ze me voor welk team ik was, omdat ik hier nog maar even ben ik ik natuurlijk geeeeen idee welk team het beste is dus zei ik maar dat ik voor de pirates was. Dit bleek geen goed idee omdat alle 3 de mannen voor de kaiser cheefs waren.. Ik heb dus maar beloofd dat ik voor de kaiser cheefs zou worden als ze me zouden laten leven;) (wat ik uiteindelijk tijdens de wedstrijd ook was).

Ze legde kort uit wat ik moest doen, checkte of alles vast zat en telde af: 5,4,3,2,1 GO... Toen ze begonnen met aftellen voelde je meteen dat er geen weg meer terug was, maar dat wilde ik ook niet;). Ik moet eerlijk zeggen dta ik me niet heel veel meer van de sprong herinner. De adrealine-kick viel me eigenlijk heel erg mee. Ik ben heel blij dat ik het gedaan heb, maar van deze torens zou ik niet meer afspringen. Next up: de bunjeejump plek in het zuiden: 250 meter.

Nadat 'iedereen'(lees: 3 mensen ) had gesprongen gingen we op weg naar Soccer City, het voetbalstadion waar Nederland in de finale heeft verloren. De heenweg verliep niet heel soepel, we verdwaaldenredelijk in een krottenwijk van Soweto. Het bleek dat iemand uit onze groep marieke's kaartje vergeten was mee te nemen, wat nog even voor lekker wat stress zorgde;) Toen we aankwamen bij het parkeerterrein van Soccer City bleek dat we ook een apart kaartje hadden moeten kopen voor de auto, maar de parkeerwachter kon ons voor 20 Rand binnen krijgen.. Onze eerste omkoop-ervaring dus!

Eenmaal op het parkeerterrein werd Timo meteen gevraagd of hij een kaartje wilde kopen, na wat onderhandelen had Marieke een kaartje (al was dit helaas wel op een ander blok, wat nog voor problemen kon zorgen). Dit kaartje was maar 10 Rand duurde (70 ipv 60). Toen we naar het stadion liepen merkte we dat we met onze huidskleur nogal opvielen, aangezien soccer echt een 'zwarte' sport is. Gelukkig kon Marieke zonder problemen doorlopen, en kwamen we met zn allen aan op onze plekken. Van het voetbal zelf heb ik eigenlijk weinig gezien. Ik lette vooral op de 80.000 mensen die in het stadion aan het zingen, dansen en aan het blazen waren op hun vuvuzela's! Ook zat er een heel schttig kindje voor ons, waar we eigenlijk de hele tijd mee hebben 'gespeeld'.

Gisteren heb ik niet veel gedaan, we zijn even naar een vlooienmarkt hier in de buurt geweest en IK heb je was gedaan! Het moet niet gekker worden;).

Een paar dagen geleden ben ik er trouwens eindelijk achter gekomen waarom ik zo vaak tegen mensne oploop hier. Niet alleen de auto's rijden hier aan de linkerkant, maar de mensen lopen ook aan de linker kant! ik had er eigenlijk helemaal niet aan gedacht dat het rijden aan een bepaalde kant van de weg ook zo veel invloed kon hebben op het gedrag van mensen! Weer wat geleerd;)

Vandaag is een 'saai' dagje van lessen volgen etc. Als ik weer eens wat beleef laat ik het weten!